30 Haziran 2008 Pazartesi

Aşk Neydi Böyle?




İnsanların hayata karşı yenilmişlikleri vardır enerjilerinin tükendiğini hissettiği tamam buraya kadarmış diyip herşeyi koyvermesi gerektiğine inandığı...kaybedişleri vardır insanların,sevgiye aç oldukları bir zamanda terkedilmişlikleri..avuçlarında kalan son tüyü kaybedişleri vardır..

Yorgun olduğu,yıprandığı anlar vardır...içinden attığı çığlıkları dışa vurası vardır...''YETEEEEERRR!!'' deyişlerini dünyaya kolonlarla haykırmak isteyişleri vardır.. bırakıp arkasına bakmadan bir daha dönmek istemezcesine gitmek isteyişleri vardır..huzur ve mutluluk arayışları vardır...

Bazen çok uzaktadır mutluluklar...bazen de cok yakın ama bir okadarda uzaktadır mutluluklar...böyle olmamalıydı dediğimiz şeyler üzer insanı yenik keşkeleride unutmamak gerek...hala bazı kavramları çözebilmiş değilim çözülmüyorda belki de hiç çözülmeyecekte...her zaman aşkın en kutsal en yüce duygulardan biri olduğuna inandım ben, bi kere yakaladınmı bir daha hiç tükenmeyceğine hiç bırakmayacağına bırakılmayacağına hep ama hep inandım..aşk ne bilmiyorum herkes bu konuda bir takım tanımlamalar getiriyor bu konuda çok tanım var...''aşk veremli bir kemanın inlemesidir..'' ...''aşk her an onu düşünmektir'':.....v.s..v.s..

Aşk herşeydi aslında ama okuduğum kitaplar bana hep aşkı yüceltmişti..hep mutluluk sanırdım ama aşk bir yandanda acıtırmış canını üzermiş kalbini..bana kimse dememişti, anlatmamıştı insanın yüğreğini parçalara ayırışını...birde bir anda geliyor ya birde yüzsüz misafirler gibi oturuyor ya kalbinin baş köşesine git desende kovsanda gitmiyor ya birde yakıyor ya çok sıcak çünkü..birde aşk özlemi hasreti beraberinde getirmiyor mu vay haline aşığın...

Sonra düşünmye başlıyor insan kaç kere aşık olurum acaba ya da aşk ne nie ona aşığım v.s...v.s...tabi bende düşündüm ve bence aşk bir kere bi daha yok...olduğunu sandıklarımız sadece yanılmalar..düşünsenize kimbilir kaç sevgiliniz olmuştur yada olacaktır aralarından bir tanesi en ağırıdır en unutulmucak en vazgeçilemeyendir...birde hiç aşık olmayanlar vardır aslında en güzeli be kardeşim ne dert var ne tasa=)yinede öyle demek geçmiyor içimden ne kadar üzsede yaşanmaya değer...bu kadar acı varsa işin içinde bu kadar yorgunluk bu kadar yıpranma varsa yaşattığı mutluluk değmeli...ya da şöyle diyeyim bi çıkar gerekli mi? İlla mutlu olmak mı gerek?Şu bencilliği bir atsak üzerimizden birde sadece kendi kendimize yetebildiğimizi görebilsek aslında insanın tek bir varlık olduğunu birine bağlı kalmadan rahatça yaşayabildiğini bildiğimiz halde birde hayatımızada uygalasak yha neyse ne diroum ben böyle..=)

Böyle işte aşk var ve ben acıtmasına yürekleri yakmasına rağmen hala onun tanrının en güzel duygusu olduğuna inanıyorum...yanılıyor muyum?

1 yorum:

Adsız 5 Ağustos 2008 04:39  

YANILMIYORSUN...HER ŞEYİ TAM TAMINA ANLATMIŞSIN.AMA BİRDE AŞKIN ACILARI OLMASA HAYAT DAHA DA GÜZEL OLUR AMAA...HER NEYSE O DA AŞKIN BİR TUZU!!!

Blog Widget by LinkWithin

    © Blogger template by Emporium Digital 2008

YUKARI ÇIK