26 Nisan 2009 Pazar

adını bulamadım..




Bazı insanlar vardır gerek ZEKÂLARIYLA gerek İNSANLARLA OLAN İYİ İLETİŞİMLERİYLE gerek dış görünüşleriyle gerekse yapısında olan etkileyici bir takım özellikleriyle toplumda belirli bir popülariteye sahiptirler.(büyük harfle yazdıklarım benim için önemli olanlar). Birkaç gündür kafamı kurcalayan bir şey var insanı düşündüm epey sonrada insanın etrafındakilerle olan ilişkisini. Garip bir şey fark ettim birçok insan toplumda sevilen sayılan sözü dinlenen ve önemsenen biri olmak ister.

İlgi odağı olmak..dediğim gibi bu birçok insanın çok fazla sahip olmak isteyeceği bir şey şimdi düşünüyorum da aslında bu çok berbat bir duygu. Birilerinin sizi çok önemsemesi etrafınızda çok fazla insan olması ve bu etrafınızdakilerin sizinle olmak size bir şey katmak için çabalaması. Sözlerim şu şekilde yanlış anlaşılmasın elbetteki insan birileri tarafından önemsenmek ister birilerinin onu çok sevmesini ister. Kasteddiğim şey çok daha farklı…

Herkesin kalbinde bir şekilde iyi bir yer edinmek güzeldir. Ama benim kendime ayıracak vaktim yoksa etrafımdakilerle olmak ZORUNDA bırakılıyorsam bu beni yıpratır herhangi bir özel günde o günün saçma olduğuna inandığım halde birileriyle olmak ZORUNDA bırakılıyorsam bu beni üzer.

Sonra düşündüm de aslında her ne kadar çok fazla insan olursa olsun etrafında insan yine yalnızdır yine gece yatağa kafasını koyduğunda tek başınadır hatta yine düşündüm de bu tarz insanlar etrafında çok daha az insan bulunanlardan daha yalnızdır hani bir klişe vardır bu kadar kalabalık olurken bir okadarda yalnız olmak aynen öyle bir durum bence bu. Sanırım bu tarz bir insan olsam yalnızlığa doğru koşar adımlarla yol alırdım. Sıkılırdım ben ayırt edemezdim kim sahte gülüyor kim çok seviyor. Bunu başarabilenleri kutlamak gerek.

Sonra epey düşündükten sonra ben şuna karar verdim. Ben hiçbir zaman herkes tarafından çok fazla sevilip sürekli bir şeyler yapmak için uğraşılan bir öğretmen olmak istemiyorum. Ben hiçbir zaman herkesin pohpohladığı her şeyinin doğru olduğuna inanılan biri olmak istemiyorum. Ben herkes tarafından tanılan dünyaca satış rekorları kıran bir kitap yazarı olmak istemiyorum. Ben konuşmayı çok seven biri olarak hiçbir zaman herkesin çok fazla severek dinlediği herkes tarafından tanılan bir konuşmacı olmak istemiyorum. Ben herkesin arkasından küfrettiği herkes tarafından tanılan bir siyasetçi olmak istemiyorum.

Tabi tüm bu durum kişinin kendi elinde midir bilinmez. Hata karşısındaki insanlarda sanırım bir şeyleri yapmak zorunda bırakanlarda o yüzden şimdi yine bir karar veriyorum. Çok sevdiğim insanlara çok kalabalıklar diye kızmamam gerek belki de bunları onlarda istemediler ya da istediler her neyse ben üstüme düşen görevi yapıyorum çok sevdiğim insanları bir şeyler yapmak ZORUNDA bırakmıyorum..

Read more...

17 Nisan 2009 Cuma

sevgi..



sevgi sev-mek fiilinden türeyen bir kelimedir.sevmek işte..aslında bu kelimeyi tek başına yazsam ve bunu yayınlasam bir çok şeyi anlatmış olurum diye düşünüyorum.

SEVMEK!!

Okadar yoğun bir kavramki okudugumuzda çok farklı şeyler hissettirebiliyor insana.Şimdi düşünüyorumda nasıl anlatırım diye bir türlü toplanmıyor kelimeler hepsi bir yere saçıldı..aslında gerçek sevgide bu olsa gerek tam olarak tarifi olmayan yada tarif etme çabasında olduğumuzda içimizdekileri tam olarak yansıtamadığımız şeyy..şeyy işte sıcak birşey ilk duyduğumuzda sıcaklık hıssı yaratıyor insanda tıpkı demir kelimesini duyduğumuzda hisseddiğimiz soğukluk gibi...

neresinden tutayım ben şimdi bu duygunun hangi sevgiden hangi sevgimden bahsedeyimde anlatayım içimdeki sevgi kavramını..dolanbaçlı kelimelere gerek yok..basitçe ama SEVGİYLE anlatacağım içimdeki sevgi kavramını..

sevmiyorum öyle tasavvufi sevgi,dosta duyulan sevgi,sevgiliye duyulan sevgi diye güzelim duyguyu kategorize etmeyi..

sevgi teslim olmaktır bence kapılı kapılar ardından açığa çıkmaktır..hiçkimseye göstermediğin seni dışarı vurabilmektir karşındakine.sevgi deyince aklıma hep sarılmak gelir ne bileyim işte..sanırım sevigisini bedensel olarak bir şekilde ifade etmekten yana olanlardanım..sevgi alışmaktır belkide bağlanmaktır o olmadan olamamaktır yada var olmakta zorlanmaktır..hayatının içindeki sendir aslında sevgi sende ne varsa katarsın sevgine emek harcarsın onu büyütmek için..sevgi büyük bir çabadır aslında tamam kendiliğinden oluşur otururda yüğreğinde bir yerelere sonrası hep senden gider sen çabalarsın onu büyütmek geliştirmek yada daha yoğun yaşayabilmek için..neden mi? çünkü daha çok yaşamak daha çok daha çok çookk istersin birşeyleri,insanoğlu doyumsuz işte ama bu konuda kesinlikle doyumsuz olmalıyız kesinlikle her daim sevgiye aç olmalıyız..

sevgi okadar tuhaf birşeyki karşındakini hissedebilmek için yanağından süzülen gözyaşları oluvermek istersin yeri gelir..bir derdin olduğunda koşarsın sevgi duyduğun insanlara hızlıca çünkü bilirsin herşey sevginin olduğu yerde bitecek herşey sevgiyle çözümlenecek belki çok alakasız belki çok saçma üzüldüğün şey ama karşındaki kıymetli bilirsinki her kelimesini sevgiyle dinleyecek..


ve en önemlisidirki anlatabilmek anlaşılabilmek..umarım sevdiklerime anlatabilmişimdir anlaşılabilir kılmışımdır kendimi..

yazımı sevgi duyduğum bir insanın sevgiyle ilgili düşünceleriyle kapamak istiyorum bunları söylerken birşeyleri yoğun yaşadığını okadar iyi biliyorumki iyki sevgi var diyorum iyki dostlar var sevgi duyulacak...


''karşılık beklemeden bazı şeyleri yerine getirmekdir.
onunla olmakdan mutlu olmakdır bir bakıma bağlılıkdır
yanında oldugunda heyecan duymakdır bence kişiye olan sevgi
gözlerine baktıgında içini okumakdır
hiç bir şey konuşmadan karşındakine sadece bakabilmekdir
karşındakinin usanmadan konuşmasını dinlemekdir
ya da dertlerini senle paylaşmasından mutlu olmakdır
onunla üzülmeyi bile sevmekdir...''

Read more...
Blog Widget by LinkWithin

    © Blogger template by Emporium Digital 2008

YUKARI ÇIK