4 Nisan 2008 Cuma




Yolumuzun sonu ölüm alınyazımızın kaçınılmaz sonu bu. Eğer ölüm bizi korkutuyorsa, ateşlere düşmeden ileriye nasıl adım atabiliriz? İnsanların ölüm korkusuna çaresi, onu hiç düşünmemektir. İnsan nasıl böyle bayağı bir aldanışa düşer?
....MONTAIGNE...
Montaıgne hiçte haksız değil ölüm her an tetikte her an bizi yakalamaya hazır… hangi insan ölümden korkmaz ki? Hangi insan sonunu bilmediği bir yolculuğa çıkmayı ister ki.. hangi insan sevdiklerinden ayrılmak ister ki ? ölüm düşüncesi çoğu zaman uykusuz gecelere konu olmuştur..düşünürsün..düşünürsün ama bir cevap bulamazsın..aslında cevabını bulamayacağını bildiğin halde düşünürsün çünkü yapacağın başka bir şey yok sadece sorgulamak cevabını bulamayacağın halde sorgulamak..ölüm soğuktur düşündüğünde üşüme hissi yaratır..yaşarsın hayatı dolu dizgin sanki bu hep böyle olacak gibi…hatta hiç yaşlanmayacaksın gibi…hep aynı kalacaksın gibi…ölüm bazen kenarından bile geçmez aklın…bazense öyle bir yere oturur ki sonu gelmez bu misafirliğin…zihninden atmaya çalışırsın bu düşünceyi..aslında oturup düşündüğünde zihninden atmaya çalıştığın şeyin yani ölümün senin yaradılışında olduğunu fark edersin ister kork istersen de meydan oku ona ama bu filmin sonu belli..
Ölüm dendiğinde aklıma siyah gelir..her yerin kapkara olması…bazen boğazım düğümlenir ölümü düşündüğümde nefes almakta zorluk çektiğimi hissederim…bir dönem gelir ne zaman öleceğini düşünürsün.. ne kadar yaşayacağını öldükten sonra ruhunun nereye gideceğini.. bazen öyle bir dönem gelir ki ölürsem arkamdan kimler üzülür dersin kafanda liste çıkarırsın...sonra bu dönemi atlatırsın farklı bir döneme girersin kendi ölümünü sorgulaman bitmiştir sıra hayatındaki değerli insanlara gelir.. “ o ölürse ne yaparım ben? ”… “onlar hep benle olmalı ya giderlerse? “… “o ölürse ne hissederim acaba kendimi onun öldüğüne endekslesem kendimi ne kadar kötü hissedebilirim? Bu his gerçekten öldüğünde hissedeceklerim kadar kuvvetli mi?” …gibi sorular kafanda belirir..ve nitekim kendi ölümün gibi bu sorularında cevapları yoktur tek bildiğin ondan korktuğun ve boyun eğemeyeceğindir…
Ve diyorum ki doyasıya yaşamalı hayatı bu kısa süreyi iyi değerlendirmeli SADECE YAŞAMAK İÇİN YAŞAMAMALI…YAŞAMAYA SEVMEYE HİSSETMEYE HAYATTA GÜZEL OLAN HERŞEYE DOYMAK İÇİN YAŞAMALI…ÖLÜM NE KADAR YAKINSA YAŞAMAKTA…YAŞAM DA OKADAR GÜZEL VE ANLAMLI….

7 yorum:

Recep Hilmi TUFAN | rehitu.com 4 Nisan 2008 06:42  

Ölümü doyasıya yaşamalı evet ama eğer ölümden sonraki hayata inanıyorsak ona göre yaşamamız da lazım...

zamansız 4 Nisan 2008 06:54  

isteklerinize yine cevap veremedim ve yine bir karamsar yazı oldu.. ama neşeli yazı yazma eskizleri yapıorum içten olduğuna inandığımı yayınlıcam merak etmein..recep hilmi..deli prof..=)

Recep Hilmi TUFAN | rehitu.com 4 Nisan 2008 07:02  

Tamam pek de cıvık cıvık bir yazı olmasın :)

Deli Profesör 4 Nisan 2008 07:06  

Aslında çoğu zaman şu internetin başında ömrümüzden çok uzun bir zamanı boşa harcadığımızı düşünüyoru.Bunun yerine gidip Bunjee jumping yapmak,arkadaşının karpuzuna çaktırmadan tuz döküp,onun ilk ısırışını seyretmek,bazen güzel bir içki ortamında eğlenceli bir sohbet imkanı gibi bir yığın güzel şeyler yapılabilir.Ama ben kendi adıma konuşayım,nerdeyse şu aletin başında k.ç büyütüyorum ve bu durum hiç hoşuma gitmiyor.Şu ana kadar hayatımı çok da dolu yaşadığımı söyleyemem.Çok da boş değildi ama.

Bu arada boşver kasma kendini mutlu yazı yazacam diye ya ne geliyosa onu yaz :D

zamansız 4 Nisan 2008 07:13  

cıvık bişi bulamazsın zaten bende..=)..bu arada haytını gözden geçirmeni sağlıcak bi yazı yazdımsa deli prof ne mutlu bana..=)ama kendı adıma konsuyum o degerlı vaktım ınternet basında köreltenlerden değilim sadece bu blogla ilgilenıorum oda kendımı gelıstırmek adına...reel olarak sosyal olmaktan yanayım sanal sosyallik samimi değil..boşa geçen vakıtlerını geri alamazsın ama boşa geçicek vakıtlerının olmamasını saglayabılrısın..

Adsız 2 Mayıs 2008 08:37  

ASLINDA ÖLÜM DENİLEN OLAY O KADAR KORKUTUCU DEĞİL...KENDİM ÖLMEMİ DÜŞÜNÜYORUMDA O KADAR KORKUTUCU GELMİYOR AMA SEVDİKLERİMİN BENİ NE KADAR
ÖLECEĞİ BENİ NE KADAR ÜZECEĞİ ŞÜPHESİZ Kİ BELLİDİR. +++HAYAT İŞTE BU+++ NE OLACAĞI ??? BELLİ DEĞİL ??? ONUN İÇİNDE YAKININDAKİLERE,
SEVDİĞİN KİŞİLERLE HAYATI EN İYİ ŞEKİLDE DEĞERLENDİRMEK LAZIM...

yürek çağrısı 8 Haziran 2008 23:48  

kimse ölüme ve güneşe direkt bakamaz...

Blog Widget by LinkWithin

    © Blogger template by Emporium Digital 2008

YUKARI ÇIK